- арақабырға
- зат. жаңа. Бір нәрсені екіге бөліп тұратын қабырға (Бекіт. термин., 10).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
арақабырға
Смотреть что такое "арақабырға" в других словарях:
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ғабыр-ғұбыр — (Қарақ.) абыр гүбір, абыр сабыр. ғ а б ы р ғ ұ б ы р не қылып жатырсыңдар? Түнімен ғ а б ы р ғ ұ б ы р сөйлесіп ұйықтатпады ғой бұлар. Бұлардың ғ а б ы р ғ ұ б ы р ы н а адам түсінбейді (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара нар — Қ орда., Қарм.) күш көлігі ретінде пайдаланылатын ақта етілген ең мықты біртума түйенің атауы. Қабырғалы қ а р а н а р, қабырғасын сөксе, бақ етпес (Мақал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара былжыр — (Сем., Абай) қара балшық, лай. Олар қ а р а б ы л ж ы р айдап жүр (Сем., Абай). Қабырға атаулыда сылау жоқ, тек қ а р а б ы л ж ы р д ы баттастырып жаққан жапсырма бар (М. Әу., Абай жолы, II, 114) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара қаптал — Жылқының желдік астына келетін қабырға тұсы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қара қайыс түйе — Қ орда., Қарм.) 1. жүнделгеннен бастап боздағы шыққанға дейінгі кезі. 2. арықтағандықтан жүнінен мезгілсіз айырыла бастаған, қабырғаларының, мойнының терілері көрініп жүретін түйе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара қора — (Ақт., Жұр.) қабырғасы шөп, қи, т.б. жасалған ашық қора … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара сылақ — (Алм.: Панф., Шел.) үйдің қабырғасына, төбесіне және сыртына жүргізілетін бірінші сылақ. Қ а р а с ы л а қ жүргізгенде үйдің ұңғыл шұңғылы тегістеледі (Алм., Шел.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
доғара — (Өзб., Ташк.) қамыстан, ысқадан, кейде жіңішке шыбықтардан айқастырып тоқитын қора. Кепенің қабырғасын да солай тоқиды. Оны мал жарып не тарқатылып кетпеу үшін қырсаулап шығады … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гүлтараш — (Қарақ.) қабырғаның сыртқы бетіне ойып салынатын әшекей, нақыш … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
